بیدار

.نگهبان ایران و بیدار باشبیدار صدای فرهنگ، ادبیات و ایران نگارش خاطره، شهامتی درخور می‌طلبد. نوشتن از روزگار، حتی اگر تنها به تجربه‌های شخصی محدود شود، گاه مخاطره‌آمیز است؛ به دلیل ماهیت افشاگرانه‌ی خ...

جشن‌های پیشانوروزیقصد داریم با هم از دیوانه‌وارترین جشن‌های ایران حرف بزنیم. جشن آشوب، آیین‌هایی که نماد بی‌نظمی و خارج از قاعده بودن هستند و پیش از نوروز اجرا می‌شدند.فکر کنید یک روز کارناوالی از آدم...

تفاوتی ندارد چهارشنبه‌سوری بمبِ‌ دستی منفجر می‌کنید و محله را به آتش می‌کشید یا در خانه می‌مانید و با ترس و تاسف از پشت پنجره به شهری نگاه می‌کنید که انگار میدان جنگ است،اگر این جشن را دوست دارید، یا ...

بیدار(۸)| ای ایران، ای خرم بهشت منهشتاد سال از ساخت سرود ارزشمند «ای‌ایران» می‌گذرد و نیت کردیم به گرامی داشت همین مناسبت در یک قسمت از پادپخش «بیدار» سراغ این سرود برویم و درباره‌ی شعر و ساخت و به قو...

 در شماره‌های قبل ما از دورترین رد پایی که از سرود میهنی در تاریخ مانده آغاز کردیم. یعنی روایت مورخ‌های یونانی قبل از میلاد از سرود خواندن کوروش با سربازانش تا سال‌هایی که مفهوم وطن از یاد مردم انگار ...

این نمره داستان سرودها و تصنیف‌های میهنی را از مشروطه و اواخر قاجار تا دوره پهلوی اول روایت می‌کنیم. این بخش سوم از داستان سرودهای میهنی و ملی ایران است که به بهانه‌ی هشتادمین سال سرایش سرود یگانه‌ی «...

 این بخشِ دومِ داستانِ سرودهای میهنی و ملیِ ایران است که به بهانه‌ی هشتادمین سال سرایش سرودِ یگانه‌ی «ای ایران» آماده کردیم. در نمره پیشین نگاهی کردیم به سابقه‌ی سرودها و موسیقی حماسی که مفهوم وطنی دا...

سرود ای ایران ، این بغض ناگهانامروز در هشتادمین سالگرد ساخت این سرود یگانه وقت خوبی است که درباره‌ی آن و به طور کلی درباره‌ی سرودهای میهنی صحبت کنیم. اما قصه آن درازدامن است و البته زیبا، واقعا زیبا. ...

که خواجه گفت: خیز تا خاطربدان ترک سمرقندی دهیمکز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی کاری از گروه همیشه درمیان با همکاری و همیاری علی آقای دهباشی سردبیر مجله‌های بخارا و سمرقند در دو قسمت قبل، وطن زبانی و وط...

در این نمره از موسیقی ماوراالنهر خواهیم گفت و شنید. از زبانِ فارسی حرف خواهیم زد که چطور در آن سرزمین محدود و محصور و ممنوع شد، اما زنده ماند. خط که چطور تغییر کرد و چرا؟ و تفاوت واژگانی ما از کجا شرو...

اینجا از وطن زبانی خواهیم گفت. ما نه فقط در جغرافیا که در زبان هم زندگی می‌کنیم. آدمیزاد در زبان به دنیا می‌آید، بزرگ می‌شود، عاشق می‌شود و شادی و اندوه را تجربه‌ می‌کند.فهم همه ما از احساسات، اتفاقات...